Tickets kopen online
  Zie foto's (5)

LES GAGNERIES

Wandelingen en trektochten in Saint-Malo-de-Guersac
5.5 km
lus
Te voet
1h 15min
Makkelijk

  • In Saint-Malo-de-Guersac is de gagnerie een voorbeeld van het centrum van het eiland. Deze wandeling van 5 km nodigt je uit om de gagnerie, het kleine erfgoed en het schilderachtige uitzicht over de omringende Brière te ontdekken.

  • Vertrek: Port de Rozé.
    Toegankelijk voor gezinnen met jonge kinderen

    De Brière-eilanden omvatten de gemeenten Saint-Joachim en Saint-Malo-de-Guersac.
    In deze gemeenten is elk eiland een dorp en elk dorp is georganiseerd op een concentrische, typische manier die al generaties lang bijna onveranderd is gebleven.

    Elk deel van het eiland heeft een specifieke functie: het kanaal loopt rond het eiland en verbindt de huizen met het moeras. De 'levée', of dijk, herbergt moestuinen en (in het...
    Vertrek: Port de Rozé.
    Toegankelijk voor gezinnen met jonge kinderen

    De Brière-eilanden omvatten de gemeenten Saint-Joachim en Saint-Malo-de-Guersac.
    In deze gemeenten is elk eiland een dorp en elk dorp is georganiseerd op een concentrische, typische manier die al generaties lang bijna onveranderd is gebleven.

    Elk deel van het eiland heeft een specifieke functie: het kanaal loopt rond het eiland en verbindt de huizen met het moeras. De 'levée', of dijk, herbergt moestuinen en (in het verleden) turfvoorraden. Het is verdeeld in percelen, elk corresponderend met een rieten huisje. Aan weerszijden grenzen ze aan een weg die rond het eiland loopt.

    In het midden van de eilanden is een open ruimte die bekend staat als de "gagnerie". De naam "gagnerie" komt van het woord "gagner", in de archaïsche betekenis van het woord, wat "grazen" betekent.
    Als hoogste deel van het eiland werd de gagnerie gebruikt voor veeteelt, minstens de helft van het jaar. In de zomermaanden werden de kuddes naar de uiterwaarden van de toen opkomende moerassen gedreven.

    In de lente en zomer werd het land gebruikt voor het verbouwen van granen zoals tarwe, dat vervolgens werd gemalen in de molens op de grotere eilanden.
    Om maximaal gebruik te maken van de kleine open ruimte die de gagnies meestal hadden, waren er geen bomen en heggen en werden de percelen afgebakend met grensstenen.